- уын-дуын
- үст. сөйл. Удар-дудар. Онжылдықты биыл бітіріп, институттан құлап келген кіші әпкесі шашы у ы н-д у ы н боп жуынуға енді кетті (Жұлдыз, 1975, №4, 77).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
